Τέτα Μακρή Καθηγήτρια στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ Ομότιμη καθηγήτρια του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Διημερίδα Ελληνικής Προσωποκεντρικής & Βιωματικής Εταιρείας (2017) Θέμα: Ενσυναίσθηση, αυθεντικότητα, άνευ όρων αποδοχή. Ένας σύγχρονος διεπιστημονικός διάλογος για τη σημασία των θεραπευτικών συνθηκών της Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Προσέγγισης Ομιλία: Μνήμη - Ενσυναίσθηση. Το Αίτιο και το Αιτούμενο της Τέχνης Στο θησαυροφυλάκιο της μνήμης, βρίσκονται αποθηκευμένα η γοητευτική και συγχρόνως τρομαχτική, περιπέτεια των ιδεών, τα συλλογικά και ατομικά βιώματα, τα συναισθήματα, η διαφυλαγμένη συγκίνηση. Η επιλογή και ο συνδυασμός τους, δίνουν μορφή στην καλλιτεχνική σύλληψη. Ο καλλιτέχνης αισθάνεται την ανάγκη να νικήσει τη λήθη, δημιουργώντας μιαν εικόνα που θα έχει μια θέση στη μνήμη των άλλων, παραδίδοντάς τους, έτσι, την ηχώ της ύπαρξής του. Με το έργο του, αναζητά την επικοινωνία με τον άλλο, μια επικοινωνία βαθιά και ουσιαστική, ένα σιωπηλό μυστικό διάλογο. Αυτό, είναι το αιτούμενο της τέχνης. Η ενσυναίσθηση. Με τη λέξη αυτή, στο χώρο των εικαστικών τεχνών, εννοούμε το μαγικό πεδίο, που αναπτύσσεται ανάμεσα στον θεατή –ανάλογα με τη δεκτικότητα που διαθέτει– και το έργο τέχνης –ανάλογα με την αύρα που εκπέμπει. Το κείμενο, που συχνά συνοδεύει στις μέρες μας ένα εικαστικό έργο, συμβάλλει στην κατανόησή του, αλλά όχι στην ενσυναίσθηση. Τη συγκίνηση, τη χαρίζει το ίδιο το έργο, όχι η ανάλυσή του.
0 Comments
«Η Αλληλεπίδραση ως Δυνατότητα Αλλαγής στην Focusing Βιωματική Θεραπεία» “Τα αόρατα νήματα είναι οι πιο ισχυροί δεσμοί”, Φρήντριχ Νίτσε Διημερίδα Ελληνικής Προσωποκεντρικής & Βιωματικής Εταιρείας (2017) Θέμα: Ενσυναίσθηση, αυθεντικότητα, άνευ όρων αποδοχή. Ένας σύγχρονος διεπιστημονικός διάλογος για τη σημασία των θεραπευτικών συνθηκών της Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Προσέγγισης Η επιρροή της φιλοσοφικής σκέψης του Eugene Gendlin στην Προσωποκεντρική θεραπεία, ως προς την βιωματική διαδικασία, είναι γνωστή, αφού ο Carl Rogers έχει αναφερθεί άμεσα σ’ αυτήν. Η Focusing Βιωματική Θεραπεία (FOT), μέσα από την ‘Διαδικασία Εστίασης’ προσεγγίζει αυτήν την εσώτερη βιωματική διαδικασία του πελάτη, η οποία, για να προαχθεί διευκολύνεται από τις τρεις ιδιότητες θεραπευτικής αλλαγής προσωπικότητας που ενέχονται στην παρουσία του Προσωποκεντρικού/FOT θεραπευτή. Αυτές όμως οι ιδιότητες, κατά τον Eugene Gendlin, δεν χρειάζονται να τύχουν της αντίληψης του πελάτη, όπως ο Carl Rogers τονίζει στην 6η του ιδιότητα. Σ’ αυτήν την εισήγηση θα αναφερθούμε στον θεμελιώδη όρο της φιλοσοφικής πρακτικής της FOT θεραπείας, ‘Πρώτιστα η αλληλεπίδραση’, όπου ο Eugene Gendlin υποστηρίζει ότι η διαδικασία ‘αλληλεπίδρασης’ είναι πρώτιστη. Οι ιδιότητες, είναι εκεί, στην παρουσία του θεραπευτή, ο πελάτης θα μπορούσε και να μην τις αντιλαμβάνεται, η αλληλεπίδραση όμως τις προαγάγει. Ως εκ τούτου, ο Gendlin υπογραμμίζει ότι η ‘αλληλεπίδραση’ είναι ουσιαστικότερη από την αντίληψη που θεραπευτής- πελάτης έχει ο καθένας για τον άλλον, και ότι στο εδώ και τώρα αυτής της ‘αλληλεπίδρασης’ η θεραπευτική μετακίνηση υφαίνεται.
Παύλος Ζαρογιάννης «Rogers και Gendlin: μια Πιθανή Συνομιλία» Διημερίδα Ελληνικής Προσωποκεντρικής & Βιωματικής Εταιρείας (2017) Θέμα: Ενσυναίσθηση, αυθεντικότητα, άνευ όρων αποδοχή. Ένας σύγχρονος διεπιστημονικός διάλογος για τη σημασία των θεραπευτικών συνθηκών της Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Προσέγγισης Για την προσωποκεντρική προσέγγιση η θεραπευτική αλλαγή επιτυγχάνεται μέσα από την άρση των αμυντικών διαστρεβλώσεων και αρνήσεων του θεραπευόμενου και την συνακόλουθη κατάλληλη συμβολοποίηση των εμπειριών του. Προϋπόθεση για την επίτευξη αυτού του στόχου αποτελούν, μεταξύ άλλων, οι τρεις συνθήκες – ενσυναίσθηση, άνευ όρων αποδοχή, αυθεντικότητα – οι οποίες χαρακτηρίζονται ως αναγκαίες και επαρκείς και οι οποίες συνθέτουν τον κεντρικό της πυρήνα. Ο τρόπος με τον οποίο η προσωποκεντρική προσέγγιση αντιλαμβάνεται, κατανοεί και ορίζει παραδοσιακά τις «τρεις συνθήκες», αλλά και άλλες θεμελιώδεις έννοιες της, όπως «συμβολοποίηση» και «εμπειρία», είναι απότοκος του επιστημονικού παραδείγματος της νεωτερικότητας, το οποίο πλέον θεωρείται παρωχημένο και μη-συμβατό με την σημερινή κοινωνική πραγματικότητα. Μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του επιστημονικού παραδείγματος είναι τα μοντέλα του ‘περιέχοντος’, της ‘αναπαράστασης’, και της ‘απώθησης’. Για να μπορέσει ωστόσο η προσωποκεντρική προσέγγιση να συνεχίσει να παραμένει μια εναλλακτική πρόταση για την ψυχοθεραπεία είναι απαραίτητη η επικαιροποίηση όχι τόσο των όρων της, αλλά του τρόπου με τους οποίους τους αντιλαμβάνεται και περιγράφει. Πολύτιμος αρωγός και συνομιλητής σ’αυτή την προσπάθεια αποτελεί η φιλοσοφική ματιά του Focusing, η οποία με το δικό της, πολύ ιδιαίτερο, θεωρητικό δυναμικό (βίωμα, διαδικασία, αλληλεπίδραση, υπόρρητο, προαγωγή, μετακίνηση, σώμα), είναι σε θέση όχι απλά και όχι μόνο να εμπλουτίσει την προσωποκεντρική προσέγγιση, αλλά και να την ριζοσπαστικοποιήσει εκ νέου.
Ευγενία Γεωργαντά «Η Σημασία της Αυθεντικότητας και της ‘Παρουσίας’ του Θεραπευτή για τη Θεραπευτική Σχέση» Διημερίδα Ελληνικής Προσωποκεντρικής & Βιωματικής Εταιρείας (2017) Θέμα: Ενσυναίσθηση, αυθεντικότητα, άνευ όρων αποδοχή. Ένας σύγχρονος διεπιστημονικός διάλογος για τη σημασία των θεραπευτικών συνθηκών της Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Προσέγγισης. Η υπαρξιακή προσέγγιση στην ψυχοθεραπεία και την συμβουλευτική είναι κυρίως μια φιλοσοφική θεωρία που δεν βασίζεται σε τεχνικές αλλά δίνει μεγάλη έμφαση στη στάση του θεραπευτή. Η στάση αυτή αναφέρεται τόσο στην αυθεντικότητα όσο και στην «παρουσία» του. Οι δυο αυτές έννοιες αποτελούν τους βασικότερους πυλώνες στους οποίους χτίζεται η θεραπευτική σχέση. Η σχέση είναι ο βασικός «θεραπευτικός παράγοντας» και συν-δημιουργείται σταδιακά μέσα στο πλαίσιο ασφάλειας και ισοτιμίας που δημιουργεί ο θεραπευτής. Ο κώδικας δεοντολογίας είναι αρωγός στην προσπάθεια αυτή. Στην εισήγηση αυτή θα αναφερθούμε σε όλες αυτές τις παραμέτρους που παίζουν πρωταρχικό ρόλο για την δημιουργία της θεραπευτικής συμμαχίας. Η Ευγενία Γεωργαντά, Psy.D. , ECP., από το 1987 ζει και εργάζεται στην Ελλάδα ως ψυχοθεραπεύτρια. Είναι ιδρυτικό μέλος του «γίγνεσθαι», της Ελληνικής Εταιρείας Υπαρξιακής Ψυχολογίας, όπου είναι εκπαιδεύτρια και επόπτρια. Έχει διδάξει ψυχολογία σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές. Άρθρα και ομιλίες της έχουν εκδοθεί σε περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό καθώς και τρία βιβλία και δυο λευκώματα. Είναι μέλος της ΕΛΨΕ του ΣΕΨ, της ΕΕΣ καθώς και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπευτών (ΕΑΡ) και της Αμερικάνικης Ένωσης Ψυχολόγων (ΑΡΑ) και του παραρτήματος της Ανθρωπιστικής Ψυχολογίας (Div. 32). |
ΣυγγραφείςΚυπριωτάκης Νίκος Αρχείο
March 2023
Κατηγορίες
All
|