Παύλος Ζαρογιάννης «Rogers και Gendlin: μια Πιθανή Συνομιλία» Διημερίδα Ελληνικής Προσωποκεντρικής & Βιωματικής Εταιρείας (2017) Θέμα: Ενσυναίσθηση, αυθεντικότητα, άνευ όρων αποδοχή. Ένας σύγχρονος διεπιστημονικός διάλογος για τη σημασία των θεραπευτικών συνθηκών της Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Προσέγγισης Για την προσωποκεντρική προσέγγιση η θεραπευτική αλλαγή επιτυγχάνεται μέσα από την άρση των αμυντικών διαστρεβλώσεων και αρνήσεων του θεραπευόμενου και την συνακόλουθη κατάλληλη συμβολοποίηση των εμπειριών του. Προϋπόθεση για την επίτευξη αυτού του στόχου αποτελούν, μεταξύ άλλων, οι τρεις συνθήκες – ενσυναίσθηση, άνευ όρων αποδοχή, αυθεντικότητα – οι οποίες χαρακτηρίζονται ως αναγκαίες και επαρκείς και οι οποίες συνθέτουν τον κεντρικό της πυρήνα. Ο τρόπος με τον οποίο η προσωποκεντρική προσέγγιση αντιλαμβάνεται, κατανοεί και ορίζει παραδοσιακά τις «τρεις συνθήκες», αλλά και άλλες θεμελιώδεις έννοιες της, όπως «συμβολοποίηση» και «εμπειρία», είναι απότοκος του επιστημονικού παραδείγματος της νεωτερικότητας, το οποίο πλέον θεωρείται παρωχημένο και μη-συμβατό με την σημερινή κοινωνική πραγματικότητα. Μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του επιστημονικού παραδείγματος είναι τα μοντέλα του ‘περιέχοντος’, της ‘αναπαράστασης’, και της ‘απώθησης’. Για να μπορέσει ωστόσο η προσωποκεντρική προσέγγιση να συνεχίσει να παραμένει μια εναλλακτική πρόταση για την ψυχοθεραπεία είναι απαραίτητη η επικαιροποίηση όχι τόσο των όρων της, αλλά του τρόπου με τους οποίους τους αντιλαμβάνεται και περιγράφει. Πολύτιμος αρωγός και συνομιλητής σ’αυτή την προσπάθεια αποτελεί η φιλοσοφική ματιά του Focusing, η οποία με το δικό της, πολύ ιδιαίτερο, θεωρητικό δυναμικό (βίωμα, διαδικασία, αλληλεπίδραση, υπόρρητο, προαγωγή, μετακίνηση, σώμα), είναι σε θέση όχι απλά και όχι μόνο να εμπλουτίσει την προσωποκεντρική προσέγγιση, αλλά και να την ριζοσπαστικοποιήσει εκ νέου.
0 Comments
|
ΣυγγραφείςΚυπριωτάκης Νίκος Αρχείο
March 2023
Κατηγορίες
All
|